funkcja harmoniczna
Encyklopedia PWN
wielkość fiz. stosowana do opisu zjawisk okresowych, np. drgań mech., akustycznych, prądu elektr., fal elektromagnetycznych;
radioelektryk i elektronik;
mat. eliptyczne równanie różniczkowe cząstkowe rzędu drugiego △u = 0, gdzie △ jest laplasjanem, a u funkcją niewiadomą;
modulacja
muz. proces harmoniczny (harmonia, muz.) polegający na przejściu w toku utworu z jednej tonacji do innej, możliwy w systemie dur-moll dzięki wieloznaczności akordów (tzn. różnej ich funkcji, np. toniki, dominanty i subdominanty) i związków między nimi;
[łac.],
matematyk fiński;
oscyloskop
urządzenie elektroniczne wytwarzające na ekranie (np. lampy oscyloskopowej, wyświetlacza LCD lub PDP) obraz świetlny będący odwzorowaniem zależności funkcyjnych między 2 zmiennymi wielkościami elektr. lub innymi wielkościami fiz., przetworzonymi na wielkości elektr. (zazwyczaj na napięcie elektr.).
[łac.-gr.],
